แต่ตอนนี้เวลาที่อยากกินขนมที่กินตอนเด็ก ก็ต้องลงมือทำเองแล้วค่ะ เพราะไม่ได้อยู่กับคุณน้าแล้ว ขนมหัวเราะ เป็นขนมที่ชื่อน่ารักดีนะคะ จริงๆแล้ว การเรียกชื่อขนมหัวเราะ มาจากการที่ขนมจะแตกออกเมื่อเรานำไปทอดค่ะ ก็เลยเหมือนมันหัวเราะออกมา (แต่ถ้าทอดแล้วไม่แตก คนทำน่าจะร้องไห้นะ 555)
หลักๆ คือ ต้องระวังอย่าทอดที่ไฟแรงเกินไปค่ะ เพราะหากไฟแรงมาก ขนมจะยังไม่ทันแตกสวย ก็จะกลายเป็นสีน้ำตาลซะแล้ว อีกอย่างคือ การพักแป้ง เราไม่ได้พักให้แป้งขึ้นนะคะ แต่เป็นการพักเพื่อให้แป้งซับของเหลวให้หมด ดังนั้นไม่ควรจะข้ามขั้นตอนนี้ค่ะ
ด้วยความที่ปุ๊กชอบกินของทอดมากๆ ขนมแบบนี้ เอามาวางข้างตัว ตอนที่อ่านหนังสือนี่ หมดเป็นชามได้ง่ายๆเลยล่ะค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่ทำใหม่ๆ จะอร่อยที่สุดเลยค่ะ ดังนั้น ควรเสิร์ฟ ในวันที่ทำนะคะ จะกรอบนอกนุ่มในค่ะ
ขนมหัวเราะ, Laughing balls
250 กรัม ............................ แป้งเค้ก
2 ช้อนชา ............................ ผงฟู
1/2 ช้อนชา ......................... เกลือ
90 กรัม ............................... น้ำตาลทราย
2 ฟอง ................................. ไข่
30 กรัม ............................... น้ำมันรำข้าว (ปุ๊กใช้ของคิงค่ะ)
1 - 1 1/2 ช้อนโต๊ะ ................. น้ำ
.......................................... งาขาว
.......................................... น้ำมันรำข้าว , สำหรับทอด
ใส่แป้ง, น้ำตาลทราย, ผงฟู, และเกลือลงไปในชาม, คนให้เข้ากัน
ใส่น้ำมันรำข้าว, และไข่ลงไป ผสมให้เข้ากัน
ใส่น้ำ 1 - 1 1/2 ช้อนโต๊ะ หากโดแห้งไป
นวดจนเข้ากันดี
ปิดด้วยพลาสติกแล้วพักไว้ 30 นาที
ปั้นให้เป็นก้อนกลม, (ใช้แป้งโรยที่มือเล็กน้อย เพื่อป้องกันโดติดมือ)
คลุกงาให้ทั่ว
เทน้ำมันลงในหม้อ
ตั้งไฟจนน้ำมันร้อนประมาณ 170C.
พร้อมแล้วค่ะ
นำขนมลงไปทอด, จนแตกและเป็นสีน้ำตาลสวย
นำขึ้นจากเตา แล้วพักให้เย็นตัวลงก่อนเสิร์ฟ
ทานเมื่อทำเสร็จใหม่ๆ จะอร่อยที่สุดค่ะ
Laughing balls, Kanom Hau-ro
ไม่เคยทานค่ะ แต่น่าจะอร่อยนะเนี่ย
ReplyDelete